از شیر مادر گرفتن دوقلوها

تقریبا از اوایل این هفته است که سعی کردم طبق گفته دکتر بچه ها

چون دیگه بچه ها دوسالشان تمام شده آنها را از شیر بگیرم ولی اصلا

دلم نمی خواست یکدفعه این کار را بکنم چون هم از لحاظ روحی برای

بچه ها خوب نبود و هم از لحاظ روحی برای خودم سخت بود چون خودم

هم در طول این دوسال به در آغوش گرفتن بچه هام و شیردادن به آنها

وابسته شده بودم سعی کردم اول کاملا شبهاشون را قطع کنم و بعد

هم در طول روز یک ساعتهایی را بدهم و ساعتهایی را که نمی خواستم

بدهم از داروی صبر زرد طبق دستور دکترشان استفاده میکردم و به آنها

میگفتم می می تلخ شده و آنها با دیدن می می سعی میکردند باهاش

کنار بیایند ایلیا خیلی محتاط تر رفتار میکرد ولی ویانا سخت تر قانع میشد

ایلیا میگفت می می تلخِ میگفتم بله میگفت نازی توش می گفتم بخور

میگفت نه نه و بعد میرفت

ویانا میگفت می می تلخِ میگفتم بله میگفت می خوام میگفتم بخور

میگفت نه داداش بخور میگفتم نه تو بخور میگفت توش و بعد میرفت

اللهی قربونشون برم خیلی براشون این ساعتها سخت می گذشت و

خیلی بهانه می گرفتند ولی چاره ای نبود این لحظات مخصوصآ شبها

خیلی برای خودم هم سخت میگذشت و اشکم در می آمد ولی تحمل

می کردم از طرفی هم شیر تو سینه ام جمع میشد که می ترسیدم

مبادا مثل روزهای اول سینه ام آبسه کند که وقتی به دکتر بچه هام 

گفتم ، گفت بدوش و بده بخورند ولی زیاد این کار را نکن چون همین

شیر را زیاد میکند تا چند روز تحمل کن تا کم کم قطع شود

امیدوارم تا چند روز آینده دیگه کاملا از شیر گرفته شوند