جشن نیکوکاری(کاش میشُد فراموش نکنیم که هنوز انسانیم)
جشن نیکوکاری(کاش میشُد فراموش نکنیم که هنوز انسانیم) 
کاش می شد که کسی می آمد
باور تیره ی ما را می شست
و به ما می فهماند
دل ما منزل تاریکی نیست
جایگاه هستیست
اخم بر چهره بس نازیباست
بهترین واقعه همان لبخند است
کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
که فراموش نگرددکه هنوز انسانیم...!
